ไม่อยากจะเหงาแล้ว ฉันไม่อยากจะเหงาแล้ว
ถ้าเธอได้รู้คงจะดี ถ้าเธอทักมาคงจะดี
ไม่อยากจะเหงาแล้ว ฉันไม่อยากจะเหงาแล้ว
ถ้าเธอได้รู้คงจะดี ถ้าเธอทักมาคงจะดี
ได้ไหมเธอ ได้ไหมเธอ
ก็มันชินกับการเป็นคนเหงาๆ
อ่านหนังสือ จิบกาแฟ กับดอกไม้เฉาๆ
อยู่คนเดียวไม่จำเป็นต้องให้ใครเข้ามา
เจ็บมาเยอะกับความรักจนฉันไม่กล้าหวัง
ผ่านเข้ามาและผ่านไปเป็นแบบนี้ซ้ำๆ
อยู่คนเดียวไม่จำเป็นต้องหาใครเข้ามา
แต่ทำไมวันนี้ฉันนั้นเปลี่ยนไป
ใจที่มันเคยเฉยชากลับหวั่นไหว
แค่สบตาเธอครั้งเดียว แค่ครั้งเดียว
ไม่อยากจะเหงาแล้ว ฉันไม่อยากจะเหงาแล้ว
ถ้าเธอได้รู้คงจะดี ถ้าเธอทักมาคงจะดี
ไม่อยากจะเหงาแล้ว ฉันไม่อยากจะเหงาแล้ว
ถ้าเธอได้รู้คงจะดี ถ้าเธอทักมาคงจะดี
ได้ไหมเธอ ได้ไหมเธอ
OH BABAY อยู่คนเดียวมาก็ตั้งนานแล้ว
ไม่ได้มีคุยด้วยนานแล้ว คำว่ารักมันเป็นอย่างไร
OH BABAY แต่อยู่คนเดียวแบบนี้ไม่เอาแล้ว
อธิษฐานบอกใครข้างบนนั้น ขอให้ได้เจอคนที่อยู่ในฝัน
แต่ทำไมวันนี้ฉันนั้นเปลี่ยนไป
ใจที่มันเคยเฉยชากลับหวั่นไหว
แค่สบตาเธอครั้งเดียว แค่ครั้งเดียว
ไม่อยากจะเหงาแล้ว ฉันไม่อยากจะเหงาแล้ว
ถ้าเธอได้รู้คงจะดี ถ้าเธอทักมาคงจะดี
ไม่อยากจะเหงาแล้ว ฉันไม่อยากจะเหงาแล้ว
ถ้าเธอได้รู้คงจะดี ถ้าเธอทักมาคงจะดี
ได้ไหมเธอ
ก็ไม่รู้ที่เธอสบตามันจะเกี่ยวกันไหม
ถ้าฉันทิ้งผ้าเช็ดหน้ามันจะโบราณไปไหมนะ
มันเหงาอะไรอย่างนี้ มันเหงาอะไรเบอร์นี้
ศูนย์แปดสี่เจ็ดสี่หนึ่งศูนย์ ตุ๊ด ตุ๊ด
ไม่อยากจะเหงาแล้ว ฉันไม่อยากจะเหงาแล้ว
ถ้าเธอได้รู้คงจะดี ถ้าเธอทักมาคงจะดี (ถ้าเธอทักมา)
ไม่อยากจะเหงาแล้ว ฉันไม่อยากจะเหงาแล้ว
ถ้าเธอได้รู้คงจะดี (ถ้าเธอได้รู้)
ถ้าเธอทักมาคงจะดี (ถ้าเธอทักมา)
ได้ไหมเธอ (ได้ไหมเธอ)
ไม่อยากอยู่แบบเหงาๆ